“Ik kon niet goed lezen, schrijven en rekenen. Ik werkte op de sociale werkplaats. Maar ik droomde ervan om op mezelf te wonen en in de horeca te werken. Dan moest ik wel met een kassa werken en dingen opschrijven. Daarom ging ik weer naar school.

Naar school 

Als kind moest ik naar een speciale school. Daar leerde ik vooral met mijn handen werken. Lezen, schrijven en rekenen deden we daar bijna niet. Mijn broer zat op een gewone school. Ik begreep niets van wat hij leerde. Het leek wel Japans! Daardoor voelde ik me anders en onzeker. Ik wilde wel graag leren, maar kreeg de kans niet.

Op een dag besloot ik om mijn leven te veranderen. Mijn moeder steunde me. Zij helpt mij altijd. Ze zei: jij kunt dit! Ik vroeg hulp en ging weer naar school.

Nieuw leven 

Nu is mijn leven heel anders. Ik woon op mezelf en doe mijn eigen huishouden. Ik regel mijn eigen geldzaken en werk in een restaurant. Ik heb veel meer zelfvertrouwen. Ik voel me nu menswaardig. Tegen mensen die ook niet goed kunnen lezen en schrijven zeg ik: schaam je niet en zoek hulp. Daar krijg je echt héél veel voor terug.

Dromen 

Dromen heb ik nog steeds. Ik wil later graag nog een nieuwe taal leren. Bijvoorbeeld Duits, Italiaans of misschien wel Japans. Leren lezen en schrijven heeft mijn leven echt veranderd. Op school zeiden ze tegen mijn moeder: uw dochter zal nooit een rijbewijs hebben. Ik rij nu mijn eigen autootje. Daar heb ik heel hard voor geknokt.''