“Op school keek ik liever naar de vogels buiten dan naar de letters in mijn boek. Ik had geen zin in school. Mijn moeder zei: ik zou al blij zijn als hij een boodschappenlijstje kan lezen. Ik stopte snel met school en ging werken.

Terug naar school

Ik had moeite met schrijven. Ik schreef altijd letters teveel. Op mijn werk zei mijn baas dat ik Nederlandse les kon krijgen. Ik kwam thuis en zei: ze zijn gek geworden, ze willen me naar school sturen! Mijn moeder vond het wel een goed idee. Ik ging met collega's naar school, dat was heel gezellig. En het ging goed! Daarna heb ik nog een opleiding gedaan. 

Wat er veranderde

Mijn zinnen zijn nu veel beter. Vroeger vergat ik altijd hoofdletters, komma's en punten. Als ik nu mijn berichten lees, dan zie ik hoeveel ik heb geleerd. Ook rekenen gaat beter. Nog niet perfect, maar dat is niet erg.

Vroeger schaamde ik me. Als ik iets moest opschrijven, wist ik dat het fout zou zijn. Door de lessen heb ik meer zelfvertrouwen gekregen. Ik kan nu mailen en appjes sturen. En ik vertel ook op veel plekken over mijn ervaringen. Mensen komen luisteren naar mijn verhaal, dat is geweldig.

Anderen helpen

Ik ben er trots op dat ik deze stap heb gezet. Mijn moeder moedigde me aan en ik heb doorgezet. Het was niet makkelijk, want mijn moeder was toen erg ziek. Maar ik heb school, huiswerk en mijn werk toch gedaan. 

Ik help nu ook anderen. Dat vind ik het aller belangrijkst. Op mijn werk ging ik als een van de eersten weer naar school ging. Daarna zijn veel andere collega's ook gaan leren.
Tegen andere mensen wil ik zeggen: schaam je niet. Het is moeilijk om hulp te vragen, maar het helpt echt!