“Ik stopte met school toen ik 17 was. Eerst werkte ik jaren in een fabriek en daarna reed ik op de heftruck. Ik begreep wel hoe de computer werkte waarmee ik de machines bediende. Maar taal had ik nooit nodig op mijn werk.

Nieuwe baan

Vorig jaar kreeg ik een nieuwe baan. Ik moest ineens e-mails sturen en daarin dingen uitleggen. En ik moest lijstjes maken op de computer. Ik merkte dat ik dat niet goed kon. Collega’s van kantoor legden wel dingen uit, maar die uitleg was lastig. Toen besloot ik om op les te gaan.

Hulp bij de bieb

Ik zocht zelf hulp. Dat is niet zo moeilijk als je denkt. Je kunt gewoon naar de bibliotheek gaan en vragen om hulp. Er zijn veel mensen die je willen helpen. Sientje geeft mij nu les en maakt het leren echt leuk. Zij is heel belangrijk voor mij.

Ik ben nu een half jaar bezig en het gaat erg goed. Twee jaar geleden had ik maar 2 e-mails gestuurd in mijn hele leven. Ik heb 30 jaar lang niets met taal gedaan. Nu is dat helemaal anders. Ik weet hoe zinnen werken en hoe ik beter kan lezen. En ik heb er heel veel plezier in. Dat had ik vroeger nooit!

Niet meer bang

Vroeger schaamde ik me en was ik onzeker. Nu weet ik dat ik meer kan dan ik dacht. 
Er is een grote last van mijn schouders gevallen. Dat geeft een heel vrij gevoel. Ik ben nu 52 en durf steeds nieuwe dingen te proberen. 

Wat ik wil zeggen tegen andere mensen die dit ook hebben? Probeer het gewoon. Altijd die stress hebben is zwaar. Ik voel me nu veel beter. Je bent nooit te oud om te leren: gewoon doen!”